Mecnun-Leyla...

  Mecnun ji bo Leylayê dîn û har dibe, diçe çolan. Naxwaze ku nav mirovan de bimîne. Bi tena serê xwe disene; lewre tenêbûnê de ew, evînê dibîne… Ku wisa be, tenêbûn, dişibe mirin û evînê. Mirin, tenêbûn, evîn… Her sê bi hev re wateya jiyanê diqedîne. Evîndarên jidil û can, dizanin ku mirin, tenêbûn û evîn e; tenêbûn, mirin û evîn e; evîn, tenêbûn û mirin e… Rojekê bavê Mecnun wî dibe Kabeyê, seba pak be. Mecnun herdu destên xwe vedike, wiha dia dike:

“Yâ Reb belaya eşqê li min zêde bike
Tu car belaya eşqê li min cuda neke”

 ***

  Mecnun Leyla için deli, divane olur, çöllere düşer. İnsanlar arasında yalnız kalmayı istemez. Yalnız başına kalır; çünkü yalnızlıkta o, aşkı görür… Öyleyse yalnızlık, ölüm ve aşka benzer. Ölüm, yalnızlık, aşk… Üçü birlikte yaşamın anlamını tamamlar. Gerçek aşıklar, bilirler ki ölüm, yalnızlık ve aşktır; yalnızlık, ölüm ve aşktır; aşk, yalnızlık ve ölümdür… Bir gün iyileşmesi için babası Mecnun’u Kabe’ye götürür. Mecnun kollarını açar, böyle dua eder:

“Yâ Rab belâ-yı aşk ile kıl âşinâ beni
Bir dem belâ-yı aşkdan kılma cüda beni” (Fuzulî)

Wergera Helbesté(Şiirin Çevirisi):

Yâ Reb belaya eşqê li min zêde bike
Tu car belaya eşqê li min cuda neke

Ji dertkêşan alîkariya xwe nebire
Yanê wan hînî pir belayê eşqê bike

Her diçe bedewiya serdilka min zêde bike
Min hê jî hînî derdê wê bike

Cudayiya wê de min wisa zeîf bike ku
Bila bayê sibehê min bigihîne wê

Mîna nesîbê Fuzulî min qure neke
Yâ Reb tu qet min bi miqatê min nehêle

****

Yâ Rab bela-yı aşk ile kıl âşîna beni
Bir dem bela-yı aşktan kılma cüdâ beni 

Az eyleme inayetini ehl-i dertten
Yani ki çoh belâlara kıl müptelâ beni 

Gittikçe hüsnün eyle ziyâde nigârımın
Geldikçe derdine beter et müptelâ beni 

Öyle zaîf kıl tenimi firkatinde kim
Vaslına mümkün ola yetürmek sabâ beni 

Nahvet kılıp nasîb Fuzuli gibi bana
Yâ Rab mukayyed eyleme mutlak bana beni 

(Nîşe: Fuzulî di 73 sal temenê xwe de tu helbesteke xwe seba jina nenivîsiye, Ew evîndarê Evîna Xweda ye…

 Not: Fuzulî 73 yıllık ömründe hiçbir şiirini kadın için yazmamıştır, O Allah Aşkı’na âşıktır…)

(Werger û Nivîs: Kamuran Demir)