*

İsterdim
kanatları kahve
çalan o minnacık
kuş olmayı
azad edilmeyecek,
sımsıcak avuçlarının içinde

İsterdim
o intihar boğumu
söz kalayım
kaldırımlarda
anımsarken yüreğim
ayrılığı

Ama taptaze açayım yine de
varıp bir çiçek besleyeyim
senin o en
en çok sevdiğin
şehirde
gözlerimden akan kanla

Yine imanla
sana koşmak isterdim;
içimde
bu derin
acının
hançeri kaldı

Kamuran Demir
(Belki dergisi, 2016)